موی تای (به تایلندی: มวยไทย) به معنای مشت‌زنی تایلندی است و به همین جهت تای بوکس نیز خوانده می‌شود. این رشتهٔ ورزشی دارای قدمتی بیش از ۲۰۰۰ سال در کشورهای تایلند، برمه، کامبوج و مالزی می‌باشد. موای تای ورزش ملی تایلند و یکی از مهم‌ترین سمبل‌های فرهنگی این کشور است. روز ۱۷ مارس در این کشور روز موای تای نامیده شده‌است.موای تای یکی از سبک های آزاد ورزش‌های رزمی است، مبارزات آن به صورت برخورد کامل و در رینگ برگزار می‌شود.تکنیک‌های مشت در موای تای شباهت زیادی به بوکس غربی دارند و وجود فنون گلاویزی این رشته را به کیک بوکسینگ و ساواته نزدیک ساخته‌است. به دلیل این شباهت‌ها بسیاری از ورزشکاران موای تای در مسابقات کیک بوکسینگ، کی ۱، و سانشو نیز شرکت می‌کنند.پیشینهٔ موای تای در ایراندرسال ۱۳۶۸ موای تای توسط محمد توحیدی به ایران آورده شد. او دورهٔ آموزش ورزش رادر کشور هلند به پایان رسانده و به ایران مراجعت نمودند و در سال ۱۳۷۳ به صورت رسمی از طرف فدراسیون ورزشهای رزمی به رسمیت شناخته می‌شود و حالا هم تیم ملی موای تای به مسابقات گوناگون اعزام می‌شود.سرود رسمی موی تایدرسال ۲۰۱۱ در جریان مسابقات جهانی موی تای که به میزبانی ازبکستان در شهر تاشکند برگزار شد، فدراسیون موی تای این کشور آهنگ we are muaythai را پخش کرد که شعر آن به شدت مورد توجه مسئولان فدراسیون بین‌المللی IFMA قرار گرفت، تا جایی که درخواست کردند این آهنگ به عنوان سرود رسمی موی تای معرفی شود. این موضوع در سال ۲۰۱۲ طی مراسمی در بانکوک اعلام شد.